از پس تحمل سال ها حبس ، تبعید ، حصر و تحقیر در نهایت چیزی که باقی میماند ، الماسی است که از پس فشار بر آمده ، می درخشد و رو سیاهی اش را میگذارد برای ذغال ؛ ذغال هایی که روزی بر او فشار می آوردند! شاید که بشکند. اما تو محکمتر از آن هستی که بشکنی.
تولدت مبارک!
تینیمال 